Vroege blaadjes?!

Lees dit bericht ook op http://natuurvriend.blogspot.nl/

Op 25 februari al zulke grote blaadjes?

Bij 1 graden vorst?

Nee, ik plaag jullie.

Ik heb een tak van de hortensia afgesneden een paar weken geleden. Binnen in een vaas met water en wat bloemverbetermiddel.

En zie het resultaat.

We zullen zien wat het verder gaat worden.

Groeten van Henk en tot 'n volgende keer.

'n Middagwandelingetje

Mooi weer maandagmiddag. Even een schepje luchten, dus.
In het park achter mijn huis is onlangs de kapvergunning ingegaan en uitgevoerd.
Ik heb nog even gekeken naar de stam van die zieke es, die is weggehaald.

 Probeer de jaarringen maar eens te tellen.

Misschien gaat het bij deze foto ietsje beter.



Ik kwam tot zo'n 28 groeiringen. Dat klopt wel aardig. ik ben er in 1981 komen wonen en een paar jaar later is het park aangelegd.

In dit jaargetijde kom je vanzelf paddenstoelen tegen.

Wat het precies is, weet ik niet. Dat zoek ik nog op.
De paddenstoelen zitten ook op de paardenkastanje. De paardenkastanjes in park Braband zijn ziek. Zoals de meeste paardenkastanjes in Spijkenisse.

Maar......,
Even  verderop !
Verrassing !!
Een knop !!!
Aan een paardenkastanje. Het kan heel goed, zolang de boom de geest nog niet helemaal heeft gegeven.

Een kleverige knop is het.

Bomen zijn in de winter (zonder blad) soms moeilijk herkenbaar. Aan de knoppen kan je ze wel herkennen, al is dat niet altijd eenvoudig.
De knoppen van de rode paardenkastanje zijn niet zó roodbruin als de knoppen van de witte paardenkastanje.
En de knoppen van de rode paardenkastanje zijn niet kleverig; de knoppen van de witte paardenkastanje zijn wel kleverig.
We hebben hier dus te maken met een witte paardenkastanje.

Nog geen twee meter verder zag ik dit. Twee essen in wording. Ik zal zien dat ik ze kan blijven volgen.

De knoppen van de meeste essen zijn bruin, maar van de gewone es zijn ze roetzwart. Met hun kenmerkende vorm.

Op zondag 27 januari waren we aan het struinen in het Hartelpark en daar kwam ik ook een es in wording tegen.

Nou ja, een es(je) in wording. Misschien vind ik hem nog 'n keer terug.

In park Braband komt een behoorlijk nat stuk voor.

Het lijkt wel een mangrovebos. Dat is het natuurlijk niet. Een mangrove laat zich het best vergelijken als een boom of struik die op zoute slikgronden groeit.

Tot slot deze foto. Moet ik opzoeken, want ik weet nu even niet zo snel wat het is.

Tot zover; tot de volgende keer.
Groeten van Henk

De laatste proef

Een andere en laatste proef was met de sneeuw.

Hoeveel water is nu eigenlijk sneeuw?

Het bekende schaaltje in de sneeuwbui gezet.

Extra groot. Zijn misschien de sneeuwkristallen wat beter te zien.

De sneeuw is ontdooit. Kijk hoe weinig water dat is voor een vol schaaltje sneeuw.

1 liter water weegt 1 kilo 

Kijk, dit is verschil voor zo'n beetje water.

Het is niet echt scherp, maar toch. 

Tot slot, als toegift, de sporen van een ekster in de sneeuw.

Nou, tot 'n volgende keer.

Groeten van Henk.

Videoos

Het doen van zo'n proef is niet moeilijk.
Een glazen schaaltje, een spiegeltje (deze paste perfect), water en een fototoestel.
En vriesweer vanzelf. Of je wil de proef in de vriezer doen, dat kan ook.

Dit was op 16.15 uur.

Dit was op 17.56 uur. 

Vergroot ziet het zo uit.

Dit is op 22.08 uur.
De spiegel lijkt hier donker. In werkelijkheid weerkaatst de spiegel de buitenlamp.

Dit is de volgende morgen
op 09.41 uur.




Om goed te laten zien dat het echt luchtbellen zijn heb ik twee video's gemaakt.

Luchtbel in ijs

Je ziet duidelijk de luchtbel bewegen.

Een iets korter filmpje laat het nog 'n keer zien.

Luchtbel onder ijs

Wat je ook ziet. is dat het ontdooien altijd onderop begint.

Tot slot nog een fraaie opname.

Graag tot de volgende keer.

Groeten van Henk

Luchtbellen

Kijk hoe mooi het ijs dooit.

Je kan heel goed zien dat er in het ijs luchtbellen zit.

 Bij vijf graden vorst weten de koolmezen het voer prima te vinden.

Volgende keer nog meer luchtbellen.

Voor nu de groeten van Henk

Een wandeling tussendoor

Tussen de proeven door heb ik een winterse stadswandeling(tje) gemaakt.

Dit staat in mijn achtertuin. En met zulk weer (inde winter dus) laat het de bladeren hangen. En dat doen meer planten die groen blijven. Enkel en alleen om geen vocht te verliezen.

 












De mannelijke katjes van de zwarte els blijven  in de winter gewoon aan de boom zitten.

Deze wilg is "behangen" met sneeuw en paddenstoelen.
Hieronder een nukkige zwaan bij de plas onder de metrobaan.

En, heel leuk. Dit was het ontvangstcomité, want het is vlak bij mijn huis.

Ziet er gaaf uit, toch !!!

Groeten van H