Zonnestralen, spinselmotten en plakoksel

Dag allemaal.
Vandaag mooie foto's van zonnestralen en wetenswaardigheden van de spinselmot.

Soms tref je het en kan je leuke foto’s maken van zonnestralen.
Hieronder een aantal voorbeelden.

Spinselmotten worden ook wel stippelmotten genoemd. Ik gebruik de namen nogal eens door elkaar. De larven van deze motten spinnen samen een web.

Vanwege de taaiheid geeft het bescherming tegen belagers. Maar is daardoor ook wat lastiger te bestrijden. Ik heb ergens gelezen dat die webben een behoorlijke overlast kunnen geven in de stedelijke omgeving.

Er is in het web geen hiërarchie. Na het verpoppen vliegen de vlindertjes weg.

Vogelkersstippelmot of een meidoornstippelmot.

Tot slot iets over plakoksel.

Dit is een foto van plakoksel bij een boom.

De tak (eigenlijk de zijtak) staat evenwijdig met de stam van de boom. Dan kan er plakoksel ontstaan. De schors van de tak en de boom worden tegen elkaar aangedrukt. Dit veroorzaakt een zwakke plek in de boom en dat kan leiden tot rot en daardoor afbrekende takken.

Niet bang zijn, de boom van de foto staat in Delft. In Spijkenisse ben ik het nog niet tegengekomen.

Dit was het weer voor vandaag.

Groeten en liefs van Henk

Wandeling Hemelvaartsdag 2018

Dag allemaal,

Op Hemelvaartsdag heb ik een wandelingetje gemaakt door park Bessengaard en over de Meeldijk.
Ik laat wat zien en vertel er af en toe wat bij.

Smeerwortel

Smeerwortel is geneeskrachtig voor herstel bij kneuzingen en botbreuken. Echter, neem erkende geneesmiddelen, omdat er ook kankerverwekkende stoffen in zitten.

De smeerwortel wordt bestuifd door bijen en hommels. Die zijn er verzot op. Ondanks de lange tong lukt het niet altijd om bij de nectar te komen.

Dan kauwt het insect aan de zijkant een gaatje. En zo wordt de nectar alsnog bereikt en wordt als het ware gestolen zonder tegenprestatie. Trouwe bezoekers kennen deze foto wel.

Dit weet ik dus niet.

Italiaanse aronskelk

Uit die spriet komt straks de kenmerkender kolf tevoorschijn. Dat zijn de bloemen. Die geven geen nectar. Door een listig systeem worden insecten gevangen en een nacht vastgehouden. Om het verhaal kort te houden. Het insect wordt “bewerkt” en kan zodoende bijdragen aan de bevruchting van de aronskelk.

Ja, wat is de juiste schrijfwijze? Rhododendron of Rododendron?

Afijn, hoe het ook is. Pas in park Bessengaard geplant.

En wat deze bij doet laat het volgende filmpje zien.

https://youtu.be/zCDnT_23iD0

Het filmpje is net te groot voor dit blog. Klik op de link en bekijk het op you tube.

Witte dovenetel

De witte dovenetel lijkt erg sterk op de brandnetel. De naam zegt het al; de stengels en bladeren branden niet.

In het blad van de witte dovenetel komen roodbruine vlekjes voor. De brandnetel heeft dat niet. En de bladen van de witte dovenetel zijn niet zo grof gekarteld als van de brandnetel.

Knotwilg.

We noemen het knotwilg, omdat de bomen worden geknot. In werkelijkheid worden verschillende soorten wilgen geknot. Op de foto zijn het schietwilgen.

Zo ziet een schietwilg eruit als je hem gewoon laat groeien.

Riet

Het riet kan wel tot 3 meter hoog worden. Het is ook bekend door de grote rietkragen.

Riet geeft tijdens de bloei prachtige pluimen.

Riet wordt ook wel gebruikt om verontreinigd water te zuiveren.

Dat wordt een helofytenfilter genoemd.

Als afsluiting een mooi plaatje van groot hoefblad.

Hoop dat jullie het leuk vonden.

Tot gauw weer.

Groeten liefs van Henk.

Natuur excursie van 7 mei 2017

Dag allemaal,

Verleden week heb ik aandacht gegeven aan het Jan Campertmonument. Het monument kwam ik tegen tijdens een natuurexcursie.

Daar ga ik het deze keer over hebben.

Anna Paulownaboom

De boom is inderdaad vernoemd naar de grootvorstin van Rusland,

Anna Paulowna.

Zij was echtgenote van koning Willem II en koningin der Nederlanden.

De bloeitijd van de boom is april/mei.

De opvallende blauwe bloemen zijn klokvormig en verschijnen voor de bladeren.

De boom behoort tot de Helmkruidfamilie, die verder alleen uit kruiden bestaat.

Witte Paardenkastanje

De bladeren van de witte paardenkastanje zijn handvormig. Ik zeg altijd dat die handen 7 vingers hebben.

De knoppen van de witte paardenkastanje zijn zeer kleverig. Zij staan met twee naast elkaar. En er is één eindknop.

Als je kans krijgt moet je daar maar eens aan voelen. Die kleeft echt.

De bruine zaden lijken op die van de Tamme Kastanje, maar zijn wel giftig.

De zaden zijn door een harde stekelige bolster omhuld.

De bolster verandert van kleur: van groen naar bruin. De binnenkant blijft wit.

Witte sering

Er zijn nogal wat soorten. Opvallendste kenmerk zijn de bloemen van ongeveer 1-2 cm in lange, smalle pluimen bij elkaar.

Er zijn bomen en struiken. Bij de bomen hangen de bloemtrossen naar beneden; bij de struiken staan de bloemtrossen rechtop.

Kleefkruid

De hele plant is borstelig.

Aan de stengel zitten achterwaarts gekrulde borstelharen.

Vruchten en stengels blijven aan kleren hangen.

En daardoor kan het kleefkruid zich ver verspreiden.

Robertskruid

Robertskruid bloeit van april tot november. De roze bloemen hebben een doorsnee van 2 cm. De bloemen zijn eenslachtig en worden bestoven door onder meer bijen.

De stengel is rood, vooral op de knoppen. Het stuifmeel is oranje.

Bij uitdroging van de rijpe vrucht breekt de snavel open en worden de zaden in vijf richtingen geschoten, tot zes meter ver.

Heermoes

Heermoes kan zijn groeiplaats domineren. Heermoes is voor bepaalde planten giftig. Grassen kunnen niet kiemen in de buurt van heermoes.

Smalle weegbree

Dit is een grassoort. Begint in de voorzomer te bloeien tot in de herfst. De bladeren staan allemaal in een bladrozet.

Blauweregen

En toen kwamen we dit dak in de Karel Doormanstraat tegen. Staat vol met Blauweregen. Blauweregen is meestal blauw. Er zijn ook soorten met roze of witte bloemen. Ze ruiken heel lekker. Het is een klimplant; tot wel 20 meter hoog en 10 meter breed.

Paardenbloem

De paardenbloem. Die kent iedereen wel. Ik plaatst het hier, gewoon omdat het mooi is.

Paardenbloem is een geneeskrachtige plant die tegen galklachten en werkt urineafdrijvend is.

Elk pluisje is in feite een bloem. Ik dacht dat ik dit al eens heb uitgelegd op dit blog. Kan het nergens vinden. Ik maak wel een nieuw verhaal. Dat houden jullie nog te goed van mij.

Voor deze keer weer genoeg gelezen en gezien.

Volgende keer op het programma? Ik weet het nog niet.

Voor nu: groeten en liefs van Henk.

Jan Campert

Dag allemaal.

Deze keer iets anders dan natuur.

Op zondag 7 mei 2017 organiseerde Milieudefensie Nissewaard (voorheen Milieugroep Spijkenisse) een excursie langs de Vierambachtenboezem. Met name langs de Molenlaan en zo kwamen ook op de Jan Campertkade terecht.

Op de Jan Campertkade staat een monument.

Het gaat over Jan Campert. Verzetsheld.

Ik heb wat huiswerk gedaan.

Volledige naam: Jan Remco Theodoor Campert.

Beroep: journalist, dichter, auteur.

Zo’n twintig joden heeft Jan Campert naar België helpen ontsnappen. Op 21 juli 1942 werd hij met zijn helper gearresteerd. 

Jan Campert zat in diverse kampen gevangen. Tenslotte kwam hij in concentratiekamp Neuengamme terecht. De officiële verklaring in zijn medische dossier is, is dat Jan Campert op 12 januari op veertigjarige leeftijd aldaar om 13.30 uur aan borstvliesontsteking is overleden.

Jan Campert werd na de oorlog als een verzetsheld beschouwd. In 2003 kreeg Campert twee monumenten als ode aan zijn oorlogshouding en die van zijn oorlogskameraden. Eén in Spijkenisse en één op voormalig kamp Westerbork.

Bron: Wikipedia.

Jan Campertpenning

De gemeente Nissewaard heeft een onderscheiding voor mensen die zich, niet vanuit een functie maar als privépersoon verdienstelijk maken of hebben gemaakt voor de gemeente: de Jan Campertpenning. Met deze penning heeft de gemeente een herkenbare gemeentelijke waardering voor personen die zich belangeloos manifesteren met projecten op sociaal, maatschappelijk, cultureel of economisch gebied. De Jan Campertpenning is ingesteld op 28 januari 2009.

Bron: website gemeente Nissewaard.

Het lied 'de achttien dooden'

Dit gedicht is in 1941 geschreven door Jan Campert. Het gaat over achttien verzetsstrijders die in hun cel op hun executie wachten.

Ik geef hieronder de volledige tekst.

Het lied der achttien dooden

Een cel is maar twee meter lang
en nauw twee meter breed,
wel kleiner nog is het stuk grond,
dat ik nu nog niet weet,
maar waar ik naamloos rusten zal,
mijn makkers bovendien,
wij waren achttien in getal,
geen zal den avond zien.

O lieflijkheid van licht en land,
van Holland's vrije kust,
eens door den vijand overmand
had ik geen uur meer rust.
Wat kan een man oprecht en trouw,
nog doen in zulk een tijd?
Hij kust zijn kind,
hij kust zijn vrouw
en strijdt den ijdlen strijd.

Ik wist de taak die ik begon,
een taak van moeiten zwaar,
maar't hart dat het niet laten kon
schuwt nimmer het gevaar;
het weet hoe eenmaal in dit land
de vrijheid werd geeerd,
voordat een vloekbre schennershand
het anders heeft begeerd.

Voordat die eeden breekt en bralt
het miss'lijk stuk bestond
en Holland's landen binnenvalt
en brandschat zijnen grond;
voordat die aanspraak maakt op eer
en zulk Germaansch gerief
ons volk dwong onder zijn beheer
en plunderde als een dief.

De Rattenvanger van Berlijn
pijpt nu zijn melodie,
- zoo waar als ik straks dood zal zijn
de liefste niet meer zie
en niet meer breken zal het brood
en slapen mag met haar-
verwerp al wat hij biedt
of bood die sluwe vogelaar.

Gedenkt die deze woorden leest
mijn makkers in den nood
en die hen nastaan 't allermeest
in hunnen rampspoed groot,
gelijk ook wij hebben gedacht
aan eigen land en volk
- er daagt een dag na elken nacht,
voorbij trekt iedre wolk.

Ik zie hoe't eerste morgenlicht
door 't hooge venster draalt.
Mijn God, maak mij het sterven licht
- en zoo ik heb gefaald
gelijk een elk wel falen kan,
schenk mij dan Uw gena,
opdat ik heenga als een man
als 'k voor de loopen sta.

Bron: Verzetsmuseum Amsterdam.

Reproductie van beeld- en tekstmateriaal uit de collectie van Verzetsmuseum Amsterdam in scripties, werkstukken en andere met het onderwijs samenhangende producten voor individueel gebruik is met bronvermelding toegestaan.

Deze keer dus iets anders.

Volgende week weer over 7 mei 2017,

maar dan de natuur op de Molenlaan en verder.

Voor nu: groeten en liefs van Henk