Paardenbloem

Vandaag iets over de paardenbloem.

Noemde men vroeger ook wel pisbloem, vanwege het urinedrijvendvermogen.

Het rozet van de paardenbloem.

Ik heb geen foto gemaakt van een bloeiende paardenbloem in het park. Iedereen weet wel hoe het bloemetje eruit ziet.

Nou ja, bloemetje. Al die gele “blaadjes” zijn eigenlijk bloemen. Sterker: Het ZIJN bloemen. Daarom worden ze lintbloemen genoemd.

Al die gele "blaadjes" zijn aparte bloemen.

Een bloem bestaat uit kroonbladen en kelkbladen. Op de foto kan je zien dat het kleine gele gereduceerde kroonblaadjes zijn. Waar zijn dan de kelkbladen gebleven?

Op de foto hierboven zijn de pluisjes iets beter te zien; dat zijn de gereduceerde kelkbladen. Ik heb een paar lintbloempjes apart gefotografeerd.

Duidelijk is hier de stamper te zien. Wat je hier niet ziet is het vruchtbeginsel. Dat zit onder het pluisje. Daarin groeien de zaden. Als het zaad rijp is, wordt het pluisje de overbekende vruchtpluis die kinderen zo graag mogen wegblazen.

Hier nog wat groter afgebeeld.

Elk pluisje is dus een apart bloemetje. En op deze foto kan je wel het vruchtbeginsel zien onder het pluisje.

Leuk dat frutselen.

Tot de volgende keer.

Groeten van Henk.